˙·٠•● تنهاتــــرین ســـردار●•٠·˙

دیشـبـــ گرسنهـ بــود کودکیــ که مـــــــرد

چه آســان به خاکـــ پســ دادیمشـ...

و چه دردنــاکتـر از مرگـــ او

داستــان مادرشــ کهـ بـرای خریـدن قـرص نــانی تــن بـه هرزگــی داد...

آن هــم نــه از روی هوســ...از روی اجــبار!!!

همسایــه اشــ زیــارتــش قــبول

از مــکه امــده بــود؟؟؟!!

روزنامهـــ هایـــ فردا از منـــ مینـــویسنـــد

تیـــتر خبرهایشانـــ از قبرکنـــ درمانـــدهـــ ایستـــ

که در تاریکـــ و روشنـــ هوا

حوالیـــ ساعتـــ هشتـــ

خودشـــ وخاطراتشـــ را زنده زنده دفنــــ کرد

زنیــــــ را دیدمـــ کهـــ...

تنشــــ را برایــــــ سیریــــ شکمـــــ فرزندشــــ میفروختــــــ

و مردانیــــــ را دیدمــــــ کهــــ...

برایــــ سیریــــ هوسشانــــ از شکمــــ فرزندشانــــــ میزننــــــد...

گریــــــه شاید زبان ضعـــف باشد
شاید کودکــانه ..شاید بی غــرور …
اما هر وقت گونه هــــایم خیس می شـــود
می فهمــــم نه ضعیفم ..نه کودکم.. بلکه پر از احساســـم …

 آخرــين بارم بود

ديگر احــ ــــــســـــ ـــــــاســــــــ ــــــــم را

براي کسی عـريان نميکنم

صـداقـت، يعني حماقت.....!

اسمش را مے گذاریم בوست مجازے

امــا آنـســو یــک آבم حـقـیـقـے نشـسـتــﮧ

خـصوصــیاتـش را کــﮧ نمـے تــوانـב مخفے کنـב

وقتے בلتنگے ها و آشفتگے هایش را مے نویسد

وقت مــے گــذارב بــرایــم، وقــت مــے گذارم بـرایش

نــگــرانــش مـــــے شـــــوم בلتــنــگــش مــــے شــوم

وقتے בر صحبت هایم بـﮧ عنوانِ "دوست" یاב مے شوב

مــطمــئن مــــے شــــوم کـــــﮧ حقــــیــقــــے ســت

هــرچــــنـــــב کــنــــــــار هـــــــم نــبــــاشـــیــم

هــرچنـב صـבاے هم را هم نشنیـבه باشـیم

من بـرایش سلامتــے و شادے آرزو دارم

هــــــــــرکــجــــــا کـــــﮧ باشــــــد

ایـن روزهـا
نـبـضـم ڪـُـنـد مـﮯزنـد
قـلـبـم تـیـر مـیڪشـد
دارم . . .
صـدایـــ ِ خـُرد شـدن ِ احـسـاسـم را
لا بـﮧ لای ِ
چـرخ دنـده هـاﮮ ِ زنـدگــــی
مـیــشـنَـوم . . .

بـه فـــقـر ِ احــسـاس ِ”انـــسـانیّـــت”دچــــار شــدیـــم !

نــسلی که دردش را ،

کیـبـوردها ..

پیامک ها ..

و ..

تـلفن هـــای ِ پـی در پـی مـی فهمـــنـد …

لــــعنـــتـــی یــعنی میشـــود
همیــن حـــــالا..
همیــن لـــحظــه..
حتـــــی..
اشتـــباهــــی !
یـــادم بیفتــی..؟
میشـــود ؟!

برای فرزند عزیزم از بین تمام اسباب بازیها یک بادکنک می خرم چون

بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد میده.

بهش یاد میده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.

بهش یاد میده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه لحظه،

حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین برن، پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.

و مهم‌تر از همه بهش یاد میده که وقتی چیزی رو دوست داره نباید اون قدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده، چون ممکنه برای همیشه از دستش بده

مادر !

ببین‌ که‌ خسته‌ام‌....تنها و دل‌ شکسته‌ام‌

مثل‌ زمونه بچّه‌گی‌.....کنارِ تو نشسته‌اَم‌ .

مادر....نگاهی‌ کن‌ به‌ من‌

ساکت‌ نمون‌....حرفی‌ بزن‌

از بی‌وفایی‌هام‌ بگو.....از تلخیِه تنها شُدن‌ .
 

یک نـخ آرامش دود می کنم.....

بـه یادِ نا آرامیهایی که از سر و کـول دیروزم بالا رفتـه اند

یک نـخ تــنهایـی....به یاد تمام دل مـشغولیهایم...

یک نخ سکوت.....به یاد حرفهایی که همیشه قــورت داده ام

یک نخ بغض.....به یاد تمام اشکــهای نریخته

کمی زمان لطفا !!

بـه اندازه یک نخ دیگر

بـه اندازه قدمهای کوتاه عـقربه

یک نخ بیـشتر تا مــرگِ این پاکـت نمــانده .
 

گآه فکر کردن بـﮧ بعضے هآ

ناخود آگآه لبخند روے لبآت میشونـﮧ

چقدر دوس دآرم این لبخند هآے بیگآه رو…

کفشـــ هآیمـــ كــﮧ جفتـــ میےشوב،

دلمـــ هوآے رفتـטּ میکنـــב؛

کودکآنــﮧ بیقرآر تو میشومـــ،

بی آنکـــﮧ فکرکنمـــ בلتنگـــــ مـטּ هستے یا نه…

حکـــــــــــــــــــــایت من…

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…

دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…

حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…

زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…

گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت…

حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه…

پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود…

به عَقبــــ کـﮧ بَرمیگردے...

مُتوجه میشے کـِﮧ جاے بَعضیا

اَلآن که تو زندگیتــــ خالے نیس هیچ...

اون موقَعشَم زیادے بوده...

بـَعضــے آه هـا را هـَرچـِقدر هم از تـه دل بـکشی

  سيـنه ات خـالـے نمـيشـود

 امروز سـينه مـَن پـُر از همان آه هـاست ... !

قـــــــلمــــمـ را بـــــــــــدهـــید؛

شعـــــریــــــــــــــــ بهــ ذهنــم رسیــــده استـــــــــــــ؛

بـایـــــــــــــد زودتـر بنـــویســـمــــــ؛

..............(تــــــــــــــــــــــو)!...............همــــــینـــــ خوبـــــــــ استــــ،همیــــــــــنـــــ!

اینـــ خــــودشـــ یکــــــــ دیـــــوانـــــ غزلـــــ استـــــــــ.............

مترسک گفت:

ای گندم...

تو گواه باش که من را برای ترساندن افریدند....

اما من عاشق گنجشکی شدم که از گرسنگی مرد..

بـہ ^♥ چَشْـــم هایَت ^♥ بگـ ـو ...
                                               نگـــاهَم نَكُنَند ...
بگو وَقتے ^{خـیـره ات} مے شَوَم ،
                                         ڪـارِشاטּ بـہ ڪـارِ خـودِشاטּ باشَد ...!
نَہ كہ فِكر كُنـے ^{خِـجالَت} مـے كشَم ها ...
                                                               نـَہ !

دِلـَـ♥ــت^♥ را مُحكـــم بچَسب رَفيق ...

^{آدمها ✖}... آنقدر ^{انصـــاف} ندارند ...

كہ ...

زير پايت را خالــ ــے نكنند ...

◄ ^{خَستہ ام} از جنس قلابے آدمها ...

◄ هِـ ـے فلانـ ـے ... !‌

◄ راهَتـ ـ ـ  را بگير و بُــــرو ...

◄ حَوالےِ ما تَوَقُفــ⊜ــــ مَمْنوع است ... ✔

^{ياقَتـــ✖ـــ} مےِ خواهَد  ... ✓

بودَטּ دَر شِعــــرها^{ےِِِِِ♫} پسر^ےِ✖ كه

با تَمــامےِِ عِشقَـــღـــش ^{نَبودَنَت✖} را " اشك" مےِ ريزَد ...

تَعَجُبـــــ نَكُـטּ ^✖ ... !!! در " ^{بےِ لياقَتــــےِِ} " تـــღـــو شَــكےِ نيست ... !!!

اينجــــا ...

◄ دَليلِ   ^{بودَنَتــــ}    مياטּِ بُغض^✖هايَم ، ...

... ^خَريتِ خودَم اَست✓ نه لياقَتِ تـــღـــو ✖

.............................. .......

روزهايےِِِِِ كه ^{مےِ ديدمتـــღ}، نَفَسَـــم^✖ مےِِِِِ گِرِفت ✓✓✓

حالا كه ^{نيستـــےِِِِِ✖} ، دِلـَــ  ღـــم مےِِِِِ گيرَد  ✓✓✓

بَرگــــرد ...

تَحَمُلِ اولـــےِِِِِ آساטּ تَر است ✓

...................................

يكـــ  نَفَر دَر هَميـטּ ^{نَزديكے ها}

چيزے

بـہ وُسعَتـــ  يكـــ  ^{زندِگـــے} بَرايَت جا گُـذاشتہ است ...

خيالَتــــ راحَتــــ باشد √

آرام ^{چشــ♥ــم هايَت} را ببند ...

يكـــ  نَفَر بَراے هَمہ ے ^{نِگرانے هايَت} بيدار است ...

يكـــ  نَفَر كِہ از هَمہ ے زيبايے هاےِ دُنيا

تَنها ^{تــ♥ــو} را باوَر دارَد ...

هر آهنــ^♫♪ـگـــے  که گوش میــــــــَدهم

به هر زبانــــــــــــے که باشـــــــد

^بغضم را مـےشکند ...

نمی دانم

بٌغضـــــم به چند زبان زنده _{دنیــــــا} مسلط است ...!!!

هيچ چيز لِذّتــــ بَخش تَر اَز ايـטּ نيست كِہ : يہ نَفَر احساستو بفهمہ

بدوטּ اينكه بخواے ^{به زور} بهش حالے كنے 

دلـــ♥ــــم سادگــــ✗ـــــے مے كند ...

خاكے مے شود ... 

آدمــــــ✗ـــــها لگدمــــــالش مے كنند ... !

چہ مے دانے از دلتنگـ✖ــے هايَم ... ؟!

گاهے بہ خُدايتـ ـ♥ـ ـ ^{التِماس} مے كُنَم

فقط خوابتــ ـ♥ را ببينم .

مے فهمے ... ؟

^فقط خوابتــ ـ♥ را ... !

هِـے كـــافہ چے !

ميزهايَتــــ را ^{تكـــ نَفره} كُـטּ ... !

نمے بينے ؟!

^هَمہ تنهايند  ...

گاهے چقَدر ساده " عَروسَكـــــــ " مے شَويم _◉◉◉

نہ ^{حـَـــرف} مے زَنيم ،

نہ ^{شِكايَتـــــــ} مے كُنيم ،

فقط ^{"سُـكوتـــ ــ "} مے كُنيم _◉◉◉