בּــوش בּــــیآلی
چـــ ه בּــوش בּــــیآلی بآنـﯙ
دلَت را بـــ ه شیطنتِ آدمیزآد בּـــوش کرده اﮮ؟!
دآمنَت رآ از زیر دست و پآی وحشــــﮯ ِ آدمیزآد جَمع کُـͽ
تآ بـــ ه فنآﮮ ابَدﮮ کشیدهـ ͽـَـشُـــدﮮ...

یک دنیا حرف ناگفتنی و یک بغل تنهایی ودلتنگی...
چـــ ه בּــوش בּــــیآلی بآنـﯙ
دلَت را بـــ ه شیطنتِ آدمیزآد בּـــوش کرده اﮮ؟!
دآمنَت رآ از زیر دست و پآی وحشــــﮯ ِ آدمیزآد جَمع کُـͽ
تآ بـــ ه فنآﮮ ابَدﮮ کشیدهـ ͽـَـشُـــدﮮ...
ڪَمـــے دورتـ َـر بایست ...
لطفــا ً !!
... من دیــوانه تــر از آنــَم ...
ڪه بـ ـے ـهـَـوا ...
در اغوشت نگیرم....
פֿـآطرآت פֿـیلـﮯ عـَجیبـَنـב ؛
گـآهـﮯ اوقـآت مـﮯפֿـَنـבیـґ ، بـﮧ روزهآیـﮯ ڪـﮧ گریـﮧ مـﮯڪَرבیـґ !
گـآهـﮯ گریـﮧ مـﮯڪُنیـґ ؛ بـﮧ یـآב ِ روزهـآیـﮯ ڪـﮧ مـﮯפֿـَنـבیـבیـґ !
صــــــــدآ خفــــــه کن هــــــم آگر گــــــیر آوردی بگــــــیر!
میخواهــــــم وقتی به جــــــرم عشــــــق و انتخآبــــــ،
بــــــرچسب فآحشــــــه میزننــــــدم
بغضــــــم را در گلــــــو خفــــــه کنم!
سر آخـــــــر اگر پولـــــــیــ برایت مـــــــاند
برایمــ یکــــــــــــــ پلاکارد بخر به شـــــــکل گردنبند،
بیـــــــاویزمــ به گردنـــــــمــ ... و رویـــــــشــ با
ــحروف درشـــــــت بنویسم:
مـــــــن یکـــــــ انســـــــانمــ
چـﮧ فـَرقـے دآرد !
" شَـ ـهر ِ مـآ خآنـﮧ ے مآ باشـَد " یآ نبآشَـد . . .
وَقـتـے تـو نـﮧ دَر شَـ ـهر مآ هَسـتـے
وَ نـﮧ دَر خآنـﮧ ے مـآ . . .
خدایـ ـ ـــــا دَســـتَم به آسِمانت نمـےرسَـــــــد امـا تـ ـو که دَستَت به زَمـــــــینْ مـےرسَــــد "بُلــــــــندم کُـــــــــــن"
تو زِندگیمــ یهـ سِرـے آدَما هَستنـ
کهـ دَلَمــ مےخوادبِهشونـــ بِگَمـــ:
مَنــ چِشمـ مےذارَمــ
تو فَقط بُرو گُمشو!!!!!
" هـَرزه " مـﮯنـامـﮯ בُפֿـتـَرﮮ را ڪـﮧ تار ِ مويـﮯ بيروטּ روسرﮮ בآرَב..
يـا בَست عـآشقـﮯ בَر בَست ...
ولـﮯ مـטּ ، هـَرزه تو را مـﮯפֿـوانـґ،
ڪـﮧ بـا هـَر سـُפֿـטּ بـﮯ اَسآسـﮯ با ذهنـَت هـَґ بـَستر مـﮯشوב و
افڪـآرﮮ ايـטּچنيـטּ حـَراґ زآבه בَر سرت مـﮯپـَرورانـَב....
لــَج کــردَم تــَکــلـیـف ایــن بــُغــض لــَعــنــَتــی رآ روشــَن کــُنــَم
گــِره آغــوشــَت اَز ایــن تــنــگــ تــر نــِمِِــیـشــَوَد؟!!!
اين روزهآ ... !!
همهـ اَز سنگيـ شُدنمـ حرف ميـ زنند...
سنگيـ كه برآيـ تو ...
اَز هر خآكيـ ، خآكيـ تَر بود...
ایـــــ ـטּ روز هـــــ ـآ
جـــــ ـاے تـــــ ـو رآ بـــــ ـآ عـــــ ـروســـــ ـکـــــ ـے پـــــ ـر مـــــ ـے ڪـــــ ـنـــــ ـم!!
هـــــ ـمـــــ ـآنـــــ ـنـــــ ـد تـــــ ـوســـــ ـت...
مـــــ ـرآ دوســـــ ـت دآرد
احـــــ ـســـــ ـآس نـــــ ـدآرد
امـــــ ـآ هـــــ ـرچـــــ ـﮧ هـــــ ـســـــ ـت دل شـــــ ـڪـــــ ـســـــ ـטּ بـــــ ـلـــــ ـد نـــــ ـیـــــ ـســـــ ـت!!
بهــ کُجـــا می روَمـــ...
بهــ سُکوتــ سَردَتــ کهــ بُروو را فَریاد می زَنـــند دُنبـــالــ داستانــ نو نَرووو قِصهــ هایَتــ را ، هَمهــ را از حِفظَمــ و تَمـــامــ آنــ ها دِلـــ کَنـــدَن را صِـــدا می زَنـــند
گـ ـآهے فَـ ـرآر مے کُنـــــــَم از فـــــــکر کَردَنــ
بـــ ه تـ ـو...
مـــثـ ـل رَد کـــَردَن آهَــــــنگے کـ ـه دوستــــش دآرَم...
بـہ سـاבِگـے یِکــ لَبخَـنــב کَـــسی خَــــریدار اَســــــ ـتـ....
رَهـایَمـ کَــرב...
"او" رفـتـــ...
و مَــنـــ عـاشِـقـانــہ هـاے
بـے مُخـاطَبـمـ را بـہ حَـراجــ
گـُذاشـتـــہ امــ...!
روزگــــاری اَز آشــ و دوغـــ و چیـــز های آبکی بَدَتــ می آمَـــد
ولی اِمـــروز کارَتــ شـــده گفتَنــ دروغ هــای آبکی مـــرد باشــ و دروغی مُحــکَمــ بِگو بِگو "دوستتــ دارَمـــ"
دَمـش گــَرم
بـاراטּ را مــے گـویَم
بـہ شـانـہ اَم زد وَ گــفـت : خَ ـسـته شُدے !
اِمـ ـروز را تو اِستراحَ ـت کـُטּ
مَـטּ بـہ جـایـَت مــےبـ ــــ ــارَم ...
زمیــن به آسمـ ـــان بیــاید ، آسمــان به زمـیــ ـن
حــواسَــمــ ـــ نه پــرت ِ شیطنـــت ِ ستــ ـــــاره هــا می شـــود ،
نه دلــ ـــــربآیی ِ گنجشـــککان بـ ـــاغ....
من محــو ِ چشمـ ــــان ِ تــواَمـــ هنـــوز ...
شــــ ــــق یعنــی اختیــار بـ ـــدی که نابــودت کنــد ،
ولــی " اعتمــــ ــــاد " کنی که این کـار رآ نمــیکنــد ...
بـــی تــــــ ــــو گاهـــی ......
قاتلــــــ ـــــــم میشــــ ـــــود....!
بـَعـضـیآ رو بآیـَد یــِه ـهُـو اَز زِنـבِگیتـ
حَـذفـ ڪُنے اَگِـه بــِه مُـرور بـاشِهـ
زَجـرِت میـבَن مِثـلـِ ڪَنـבَنِ
چَسبِـ زَخمـ ( ̲̅:̲̅:̲̅:̲̅[̲̅ ̲̅]̲̅:̲̅:̲̅:̲̅)
اَز روے ِ پوستـ
ڪِه یــِهُو مے ڪَنیشـ ُ
خَلاصـ مے شے...
تــو قـــرار مــن بـاش
تـا مـن مَــــــدارت شـوم !
چـہ قــــرار و مـــدارے بـهـــتـر از مــــا
فاصـ♥ـله هارا بگذار برای خــ♥ــودشان
تا مـــ♥ـــیتوانند قـــ♥ـــد علم کنند،
چه بـــ♥ـــاک..
مـــ♥ـــا از ورای تمام حـــ♥ـــصار ها
بازهم عاشـــ♥ـــقانه میگوییم.
خداوندا...
خداوندا تو میدانیـــــــ که من دلواپس فــــــردای خود هستمــــــــــ ،
مبادا گـُمـــــ کنمـــ راه قشنگــــــِـــــــ آرزوها را ،
مبادا گـُمـــــ کنمـــ اهدافـــــــِــــــ زیبا را ،
مبادا جا بمانمــــــ از قطار مــــــــوهبتهایت،
مــرا تنها تـــــو نگذاریـــــــــــ ،
که من تنهاترین تنهامــــــ ؛ انسانمــــ . . ./
ببوس مَرا !
بیخیالِ فِرشته هایِ رویِ شانه هایَت...
آن ها،
به عِشق ما حِسادَت میکُنَند
آن روزهــــــا....
تـــــــــو و بوســـــــــہ هاے داغ....
این روزهــــا....
مـــن و داغ بوسه ها...
دَر نَبوــــد تو تَمامــــ
موهاے بَدَنَمــ را میزَنَمــــ
تا دَر سَرماـــــے بے تو بودَنـــ
سیخـــ نَشوند
هــر كــسـي