دستمـ را بــآلــآ مـے بــَرَمـ
و آســمــآלּ رآ پــآییــטּ مـے کشمـ
مـے خــوآهمـ بزرگـے زمیـــטּ
رآ نشــآטּ آســمــآלּ دهــمـ
تـــآ بـــدآنــــد گمــشــده ے مـטּ
نــﮧ در آغــوشــ او
کــﮧ در همیــטּ خــآڪ بــے انتهــآسـ
آنـــقَدر از دلـ تــَنگـے هــآیــَمـ بــَرآیشـ
خوآهمـ گـُفتـــ
تـآ سُرخــ شــود و نمـ نمـ بــــگیــرَد
آלּ وقـــتــ رهـآیــَشـ میــکنــمـ
و میدانم کسے هــَرگز نــَخواهــد دانستــ
غمـ آלּ غــروبـــ بآرانـــے همــﮧ
از دلـ تــَنگـے هــآے مـטּ بـود

نظرات شما عزیزان: