1386

ایـטּ روز هآ
هـم خوش حآلـم هم غمگیـטּ ..
نمـﮯ فهمم ..
خودم هم حآلـم رآ نمـﮯ فهمم ! ..
گآهــﮯ قنـב בر בلـم آبــــ مـﮯ شوב ؛
و روحم بہ آسماטּ هآ پـر مـﮯ کشـב ..
گآهــﮯ تنهآ בلـم اتآقـﮯ میخوآهـב
تآریـڪـ و سوتــــ و ڪور ..
ڪه بنشینم گوشہ ڪنـآرش ،
و ثآنـیہ بہ ثآنـیہ ام رآ هم آغـوش غـم شوم ..
نمیـבآنم ! ..
تنهآ چیز ﮮ ڪه میـבآنم ایـטּ استــــ ڪه ؛
ایـטּ روزهآ בلـم بــچہ مـﮯ شوב ..
בمـﮯ میخنـבב
בمـﮯمیگریـב و پآ بہ زمیـטּ مـﮯ ڪوبـב ،
בمـﮯ بهآنہ هآﮮ ڪودڪآنہ میگیـرב ! ..
{בل ڪوچـڪـ مـטּ}
آرام بآش ! ..
خوבم هوآیتــــ را בآرم ! %E3%83%8F%E3%83%BC%E3%83%88_%E5%8F%AF%E6